jueves. 03.04.2025
La opinión de
Félix Caballero Wangüemert

Félix Caballero Wangüemert

Félix Caballero Wangüemert naceu en Logroño (La Rioja) en 1967. Vive en Galicia desde 1991. Doutorouse en Investigación en Comunicación cunha tese sobre o humorista gráfico Xaquín Marín. É ademais licenciado en Ciencias da Información (Xornalismo) e gradado en Ciencias da Linguaxe (con mención en Filoloxía Galega). Traballou como xornalista en “El Correo Gallego”, “Riadevigo.com” e “España Exterior”. Ten publicado artigos de investigación sobre o humor en libros colectivos e revistas especializadas. É tamén autor de dez libros –cinco en castelán e cinco en galego–, entre os que destacan “O humor en cadriños” e “O humor en cadriños II” (ambos os dous de entrevistas con humoristas gráficos galegos), “O humor galego alén da retranca”, “Xaquín Marín. Arte e compromiso no humor gráfico galego” (adaptación da súa tese de doutoramento), “Falemos de caricatura” (unha longa entrevista a Siro) e “Jesús, humorista” (un ensaio sobre o sentido do humor na figura de Xesús de Nazaret). Ademais ten no prelo o libro “A retranca. Un intento de clarificación”.
Félix Caballero Wangüemert 31/10/22

C*** con los de Logroño

(...) El comentario me ha recordado un tiempo –la posguerra, hasta bien entrados los años 70– en que eran habituales las referencias jocosas a Logroño en el cine español. La gracia –para los de Madrid– estaba en mencionar inesperadamente una capital de provincias, que, como digo, era siempre Logroño (..).
Félix Caballero Wangüemert 22/10/22

A retranca: nin humor nin ironía nin burla

A vida de Alfonso R. Castelao pasou polo meniño rianxeiro, o rapaz emigrante e retornado, o debuxante e o pintor autodidacta, o médico entregado, o ilustrador que se vale dos debuxos de humor para concienciar os galegos, o funcionario, o profesor de debuxo, o membro das Irmandades da Fala, o escritor e artista.
"(...)Da retranca dise adoito que é a característica principal do humor popular galego e tamén identifícase a miúdo coa ironía, ata o punto de que ten sido chamada “a versión galega da ironía” ou simplemente “a ironía galega”. Unha ironía á que, ademais, se enche de burla (...)". 
Félix Caballero Wangüemert 12/6/22

A Festa do Vinho Verde de Ponte de Lima: unha exaltación da vida

Amancio Cerqueira guiou a visita da Secretaria de Estado, Isabel Ferreira.
Que veña o viño e veña a vida. A beber e a vivir. Non en van, xa os romanos dicían iso de “Beati hispani, quibus vivere bibere est”; é dicir, “Benditos os hispanos (os habitantes da península ibérica, portugueses e españoles hoxe), para quen vivir é beber”. Dicíano porque non diferenciaban a pronuncia dos fonemas “b” e “v”, si, pero tamén –se non, buscarían outro símil– polo seu amor polo viño. Polo seu amor e mais polo seu bo facer.