Entre os muros da Fabrica de Papel de Lousado, en Terras de Piñor de Cea, una tela con slogan Luxemburgos, firmada por Miranda, colgaba dunha parede próxima a Capela do entorno fabril, xunto con outros creadores galegos e foráneos, convidados a participar en 'Telas al viento', entre eles o artista de Fiestras, Fondevila; o portugués de Paredes de Coura, Víctor Alves; os burgaleses Gerardo Ibáñez e Verónica Alcácer; Frai Luis de Oseira e moitos da Península, convivindo coa idea que segue viva, en Santibañez del Porma de León, a traves da Fundación Merayo, a quen se lle cederan parte das obras para iniciar a posta en marcha do que levaba tiempo soñando, facendose realidade no antiguo internado Seminario Menor, anteriormente casa señorial, dunha importante familia leonesa, Arriola.
Sexa como for, tanto a pintora leonesa e o galego, crearon obras nos mismos anos por distintos camiños, ela na procura de constituir a Fundación en Santibañez del Porma e o xoven galego centrado nos movementos creativos que tiñan lugar en Galicia e Alen Miño, optando o pintor por os certames de pintura, así como a participación de exposicións colectivas e individuales.
Desde aquela intervención en plena naturaleza, pasaron 17 anos e Miranda non parou de pintar, aquí ou na Costa da Morte, trotamundos por pobos e vilas a procura dos primeiros galardons, non sendo poucos os conseguidos, entre eles o Certamen de Pintura Rápida, aire libre en Cuntis, 2016 e 2018;Tomiño 2017; Tui 2016, 2017; entre outros moitos.
Esta fin de Semana, encuadrado no lll Concurso de Pintura Rápida 'Chicho Solveira' en Sabaris, non Val Miñor, voltou a conseguir ser o primeiro.
No seu currículum figuran Bienales Internacionales, Arte no Morrazo 2022; XIlI Eixo Atlántico, 2021, 2022; ART'
IN Lima, 2021, 2022, entre outros galardóns e numerosas exposicións, no Ardora 2003; Casa do Libro, 2010; ambalasduas en Vigo; Casa da Torre en Redondela; Sala da Deputación de Pontevedra, igualmente na cidade olivica, a mesma onde colgou obra, Detrás do MARCO e no Espacio Beny, galerista con quién viaxou a Madrid xunto con outros pintores.
Xose Miranda, desarrolla, unha lenguaxe plástica utilizando, colaxe e técnicas mixtas, incluindo textos e imaxes de papel, extraídos de publicacións, collage, pintura, agua, pedriñas e a muller moi presente nas suas obras,os recursos empleados no cuadro co que ven a sumar un premio mais no Val Miñor.